یکی از عوارض نادر که پس از تزریق فیلرها رخ می‌دهد، خشکی لب است. زیرا با وجود استفاده از اسید هیالورونیک، انتظار می‌رود لب‌ها بیشتر آب را جذب کرده و مرطوب‌تر باشند. خشکی لب، اگرچه مسئله‌ای جدی به نظر نمی‌رسد، اما برای افرادی که با آن مواجه می‌شوند، حس ناخوشایندی به همراه خواهد داشت. علاوه بر آن، ممکن است منجر به پوسته پوسته شدن لب‌ها شود. همراه ما باشید تا در این مقاله علل خشکی لب پس از تزریق فیلر را با هم مورد بررسی قرار دهیم.
دلایل خشکی لب پس از تزریق ژل
خشکی لب پس از تزریق ژل شاید مسئله خطرناکی نباشد، اما برای فرد مبتلا مشکل آفرین است. البته افراد زیادی با این مشکل روبرو نمی‌شوند. چندین علت برای افرادی که با خشکی لب پس از تزریق ژل روبرو می‌شوند وجود دارد که در ادامه آنها را بررسی می‌کنیم:
- حساسیت به کرم بی‌حسی: گاهی استفاده از کرم‌های بی‌حسی ممکن است باعث ایجاد حساسیت در برخی افراد شود. در صورت وجود حساسیت به یکی از مواد بی‌حسی یا استفاده از ترکیبات قوی بر روی پوست حساس، خشکی لب پس از تزریق رخ می‌دهد. در این صورت، تغییر نوع ملایم‌تر از کرم بی‌حسی و مشاوره با تکنسین می‌تواند راه‌حلی ساده باشد.
- مرطوب کردن لب با زبان به صورت مداوم: به دلیل التهابی که پس از تزریق ژل در لب‌ها ایجاد می‌شود، بسیاری از افراد عادت دارند لب‌های خود را دائما با زبان مرطوب کنند. این رفتار در وضعیت طبیعی به صورت مکرر انجام نمی‌شود. از این رو، با مرطوب کردن مستمر، لب‌ها حساس شده و دچار خشکی پس از تزریق ژل می‌شوند. توصیه می‌شود برای رفع این مشکل از مرطوب کننده لب استفاده کنید.
- استفاده زیاد از رژ لب: یکی دیگر از دلایل خشکی لب پس از تزریق ژل، استفاده بیش از حد از انواع رژ و ماتیک‌ها است. زیرا پس از تغییر شکل لب، بسیاری از افراد تمایل دارند رنگ لب خود را در طرح‌های مختلف ببینند. رژهای مات یا برق لب دارای مواد مختلفی هستند که با مرطوب‌کننده لب متفاوتی همراه هستند و ممکن است باعث خشکی لب پس از تزریق ژل یا پوسته پوسته شدن آنها شوند. این مشکل با تغییر محصولات آرایشی قابل حل است.
- تورم: معمولا افرادی که پس از تزریق بیشتر دچار تورم می‌شوند، بیشتر دچار خشکی لب خواهند شد. تورم یکی از فرایندهای طبیعی در بدن است که معمولا باعث می‌شود لایه رویی پوست لب خشک و پوسته پوسته باشد. اگر تورم در شما بسیار شدید باشد، ممکن است این وضعیت رخ دهد.
راه حل‌هایی برای درمان خشکی لب پس از تزریق ژل
برای درمان خشکی لب پس از تزریق ژل لب، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
- استفاده از وازلین: پس از تزریق ژل لب، می‌توانید از وازلین یا پمادهای مرطوب‌کننده دیگر استفاده کنید. در انتخاب و استفاده از پمادها، به وضعیت بدن و حساسیت نسبت به هر کدام توجه کنید تا بتوانید با مرطوب کردن لب‌هایتان روند درمان را به درستی انجام دهید. وازلین یکی از کرم‌های مرطوب‌کننده است که علاوه بر زیبایی کردن لب، خشکی را نیز رفع می‌کند. استفاده از وازلین پس از تزریق ژل، مشکل خشکی لب را برطرف می‌کند و مانع خیس کردن مداوم لب با زبان می‌شود.
- استفاده از ماسک لب: استفاده از ماسک لب در زمان خواب نیز می‌تواند این مشکل را رفع کند. برای این منظور می‌توانید از ماسک لب‌های مرطوب‌کننده و ترمیم‌کننده استفاده کنید.
- استفاده از بالم لب: بالم لب حاوی ویتامین E است که با رطوبتی که در خود دارد، می‌تواند برای رفع خشکی لب بسیار مفید باشد.
- لایه‌برداری لب: با استفاده از یک مسواک نرم، به آرامی لب‌های خود را بشویید. این کار باعث جدا شدن پوست‌های خشک از لب‌های می‌شود، به طوری‌که خشکی و زبری آنها را برطرف می‌کند.
- استفاده از روغن: استفاده از روغن‌هایی طبیعی در رفع خشکی لب پس از تزریق ژل بسیار موثر هستند. برای این منظور می‌توانید روغن‌هایی مانند نارگیل و زیتون را روی لب‌های خشک خود مالش دهید.
- عدم استفاده از لوازم آرایش: در این زمان از لوازم آرایشی استفاده نکنید و در صورت استفاده از رژ لب، توصیه می‌شود از رژ لب‌های مومی استفاده نمایید.
- استفاده از خیار: برای رفع خشکی لب پس از تزریق ژل، خیار را رنده کرده و آب آن را به لب‌های خود بزنید. این عمل را در روز چند بار تکرار کنید تا به نتیجه دلخواه برسید.
- هیدراته کردن بدن: به میزان کافی آب و مایعات مصرف کنید تا خشکی لب‌هایتان بهبود یابد.
سخن پایانی
مشکل خشکی لب معمولا یکی از عوارض نادر پس از تزریق ژل لب است. در صورت بروز خشکی لب ممکن است این عارضه به دلایلی نظیر حساسیت به کرم بی‌حسی، خیس کردن لب با زبان و استفاده زیاد از لوازم آرایشی و رژ لب رخ دهد. با رعایت این نکات ذکر شده در این مقاله، می‌توان به میزان قابل توجهی خشکی لب را حذف کرد یا از بروز آن پیشگیری نمود. درمان خشکی لب پس از تزریق ژل با استفاده از وازلین و پمادهای مرطوب‌کننده نیز انجام می‌شود. البته لازم به ذکر است که این مشکل خطرناک نیست و به راحتی قابل درمان خواهد بود.
